Running to the beat

And off we go! Mijn hardloop 'schema' is sinds zondag weer begonnen ik ben van plan het nu ook daadwerkelijk vol te houden. Om mezelf een soort van beloning te geven als ik het ook echt doorzet wil ik na een bepaald aantal kilometer rennen mezelf sportkleding cadeau doen (toch een motivatie om meer te doen) aangezien ik 't anders onverdiend vind en 't in de achterkant van mijn kast blijft liggen. Maar daar gaat dus verandering in komen! Ik weet nog niet precies hoeveel km, maar ik zit te denken aan rond de 50/60 of zo. Bijhouden kan makkelijk met het mobieltje dus dat is geen probleem. Echt een dummy idee dit, maar ach, het is toch weer een motivatie.

Ik heb mijn sportschoenen al aan dus ik ga nú de deur uit. Hopelijk haal ik dit keer de 5km, dan is er al 9km van het lijstje afgestreept!

Gelukkig nieuwjaar

Een geboren kok ben ik niet en een aangeleerde kok ook niet; eigenlijk kan ik totaal niet koken. Om uit te zoeken of mijn verborgen talenten misschien in het koken te vinden zijn besloot ik minstens vijf keer te koken. Twee keer hiervan waren eigenlijk al bakken, maar voor zo'n onervaren kok als mij vond ik dat wel best. Nu ondertussen al een paar weken geleden heb ik mijn laatste gerecht van de vijf gemaakt, en dat ging zo.

Ik hou niet van koken, ik vind het saai, het duurt te lang en ik weet nooit wat ik moet maken. Zodoende heb ik eens op een dag de AH website geplunderd van recepten en heb ik sindsdien een mapje met een aantal gerechten die me lekker lijken, of lekker zijn. Hier kwamen dan ook deze overheerlijke preitaartjes uit. Het begon allemaal goed. De saus zag er goed uit. Ik had zelfs de prei niet laten aanbranden. De saus liep weliswaar wat over het bakje heen, maar dat zal wel iets kleins zijn dacht ik bij mezelf. Afijn, taartjes in de oven. Na een half uurtje er weer uit gehaald. Foto's gemaakt. Tafel gedekt. Eten maar.

Niemand heeft mij ooit verteld dat je prei moest wassen.

(voor de koks zoals mij: dan krijg je zand, zand is niet lekker)